Gondelvaart op Wielen in Paramaribo (week 7)

Zo alweer een weekje voorbij gevolgen. Je hebt het gevoel dat je hier op maandagmorgen van bed stapt en 24 uur later op de zondagavond aan een nieuw verslag bezig bent.

Afgelopen week was voor mij een weekje volledig op kantoor. Vrijdag gaf het Small Grants Programme namelijk een heuse persconferentie voor een beurs die in augustus gehouden gaat worden. Aan deze beurs doen dan een stuk of 30 projecten mee die door het SGP worden gesteund met het doel ervaringen onderling uit te wisselen en het SGP als organisatie meer bekendheid te geven. Mijn taak was dus afgelopen week om samenvattingen te maken van verschillende projecten en die op de website te plaatsen. Nu ben ik niet bepaald iemand die de ene na de andere website in elkaar flanst maar het plaatsen van artikelen op de website ging me ondanks alles nog goed af.
Woensdag was een hele aparte dag in Suriname. Op deze dag was het precies 140 jaar geleden dat de eerste Hindoestaanse immigranten Suriname binnen kwamen om te werken op de plantages. Aanstaande 1 juli 2013 is het namelijk precies 150 jaar geleden dat de slavernij werd afgeschaft in 1863 in Suriname. Deze afschaffing van de slavernij was echter wel onder de voorwaarde dat de slaven nog 10 jaar door moesten werken op de plantages waar ze al werkten. De plantagehouders waren namelijk bang dat ze ineens zonder werkkrachten zouden komen te zitten en daarom was de stroom Chinese immigranten al vanaf 1853 op gang gekomen. Nadat deze 10 jaar verplichte arbeid van de slaven in 1873 werd beëindigd kwamen dus als “vervangers” van de slaven de eerste 399 Hindoestanen Suriname binnen om als goedkope krachten te gaan werken op de plantages. Toen de stroom Hindoestanen naar de kolonie afnam deden per 1890 de Javanen hun intrede om te gaan werken op de plantages. Deze verschillende immigratiestromen verklaren dus ook waarom de Surinaamse bevolking tot op de dag van vandaag uit zowel nakomelingen van Marrons (in de jungle weggevluchte slaven van voor 1873), Creolen (nakomelingen van de slaven), Chinezen, Hindoestanen, Javanen en natuurlijk uit Inheemsen (de oorspronkelijke bewoners) bestaat. Tot zover de les geschiedenis van vandaag.
Omdat het dus woensdag precies 140 jaar geleden was dat de Hindoestaanse immigratie was begonnen had de regering een week vantevoren besloten dat deze dag als een nationale vrije dag zou moeten gelden. Ware het niet dat ik bij een internationale organisatie als de VN werk dus deze vrije dag gold voor iedereen maar niet voor mij. Als er echter één ding is waar de Surinamers gek op zijn dan is het een vrije dag. Toen ik woensdagochtend naar mijn werk liep was het werkelijk doodstil in de anders zo drukke binnenstad. Geen toeterende of botsende auto’s, geen pratende mensen en zelfs de zwervers leken deze dag uit te slapen want ook die lagen allemaal nog te snurken. Gelukkig begonnen de festiviteiten pas om 16:00 dus ik kon na mijn werk nog naar het Onafhankelijkheidsplein om het feestje mee te maken. Tot mijn verbazing zag ik daar een hele rij met praalwagens staan die me gelijk aan de gondelvaart in Drogeham deden denken. Zelf denk ik niet dat de Hindoestanen er zoveel werk van hebben gemaakt als de inwoners van Drogeham want het “blomke prikken” hebben ze maar achterwege gelaten en vervangen door wat metaal. Onder bij de foto’s kunnen jullie de resultaten van een aantal praalwagens zien die misschien wat inspiratie geven voor Gondelvaart op Wielen 2013 in Drogeham. Voor de rest heb ik ook de donderdag op kantoor gezeten en vrijdag was de persconferentie waarbij ik de beamer mocht bedienen. Dit ging de gehele persconferentie goed op 1 momentje na maar daar zullen we het maar niet over hebben :P.
Dit weekend stond voor mij in het teken van lekker chillen en niks doen. Deze belofte aan mezelf besloot ik zaterdag ook maar gelijk waar te maken door de hele dag bij het zwembad te liggen met niets meer dan een boekje, wat muziek en een heerlijk zonnetje. Daar kwam nog eens bij dat ik het gehele zwembad voor mezelf had dus jullie kunnen nagaan hoe relaxed dat was. Dat ik me ondanks mezelf 3 keer te hebben ingesmeerd met factor 50 voelde als een aangebrande tosti die 3 uur lang op hoog vuur had gestaan en eruitzag als een rode rivierkreeft uit de Suriname Rivier neem je dan maar op de koop toe. In de avond ben ik nog samen met Nicol en Kristof naar de film “Now you see me” geweest (een aanrader) en daarna om 01:30 mijn bed opgezocht want de volgende dag zou ik een kerkdienst bezoeken van Jair Schalkwijk en daarna eten bij hem en zijn vrouw Sharalee.
Om 09:00 werd ik deze zondagochtend dan ook opgehaald door Jair want ze wonen aan de rand van de stad op ongeveer een half uur rijden van mijn appartement in het centrum. Door middel van meneer Bottenbley ben ik in contact gekomen met Jair en hij nodigde me ook gelijk uit om een keer langs te komen. Jair heeft namelijk stage gelopen bij meneer Bottenbley en heeft dus samen met zijn vrouw 5 jaar in Drachten gewoond en gewerkt. Toen ik hem dus via Bottenbley een mail stuurde wilde hij mij als halve Fries natuurlijk uitnodigen om ’s langs te komen bij hem thuis. Jair en Sharalee wonen op het project genaamd “de Schuilplaats” ( http://www.de-schuilplaats.com ). Dit is een project waarbij huizen worden gebouwd die van goede kwaliteit zijn en tevens ook betaalbaar zijn voor de Surinaamse bevolking. Dit project is oorspronkelijk opgestart door Lieuwe Steendam en een Nederlandse uitvoerder zorgt er ook nog steeds voor dat alles in goede banen loopt. Ook loopt er naast dit project nog een ander project op de Schuilplaats waarbij straatjongeren zonder opleiding de kans krijgen zich hier te scholen tot timmerman, bouwvakker of metselaar. Mochten ze de opleiding goed doorlopen dan krijgen ze ook de kans om te bouwen aan het project de Schuilplaats ( http://www.debouwsteen.org ). Er staan nu namelijk een stuk of 50 woningen maar het doel is om er 500 te bouwen. Waar de bouwsector in Nederland dus op zijn gat ligt zijn er hier in Suriname nog wel mogelijkheden. Ook de kerkdienst vindt elke zondag plaats op het terrein van de Schuilplaats waar Jair ook predikant is. Tijdens deze dienst stond het thema “seks” centraal dus ik viel weer met mijn neus in de boter. Waar ik vooraf dacht dat dit een vrij beladen thema zou zijn om over te preken was dit totaal niet het geval. Ik heb weinig preken meegemaakt waarin ik zoveel gelachen heb maar waar de boodschap wel heel helder was. Kortom ideaal! Ook kwam ik erachter dat deze kerk trouwen wil stimuleren door geen kosten voor een trouwdienst, locatie of predikant in rekening te brengen maar het getrouwde stelde juist 500 Surinaamse Dollar (125 euro) te geven als cadeau. Mocht het dus zo zijn dat ik ooit ga trouwen dan heb ik bij deze alvast een afspraak gemaakt met Jair om dat hier in Suriname te doen. Ook wel makkelijk want dan heb je de huwelijksreis ook gelijk te pakken ;). Nadat we na de dienst heerlijk hebben gegeten van het door Sharalee bereidde eten en daarnaast ook nog veel gepraat te hebben met Jair en zijn vriend Leandro over Suriname kreeg ik nog een rondleiding over het terrein.
Tijdens dit bezoek viel het me weer op dat de mensen hier ontzettend gastvrij zijn en je gelijk een welkom gevoel geven. Ik ben dus ook erg blij dat ik deze mensen heb mogen leren kennen en wil ze daarvoor vanaf deze plaats ook nog hartelijk bedanken!

Komende week heb ik opnieuw een hele interessante week voor de boeg. Ik ga van aankomende vrijdag t/m zondag op reis naar Galibi om daar een ook een project te bezoeken vanuit het SGP. Tevens heb ik dan ook de kans om naar de reuzenzeeschildpadden te gaan wat eigenlijk vorige week in de planning lag. Ook ligt in Galibi het enige natuurlijke witte zandstrand van Suriname dus ik zal zeker wat foto’s maken om jullie in Nederland jaloers te maken!

Succes allemaal iedereen weer deze week!

p.s. Vanmorgen hoorde ik van het dodelijke ongeluk van een Nederlandse stagiaire hier in Suriname tijdens een busrit. Ik was er zelf gelukkig niet bij betrokken. Ik vermeld dit omdat ik veel berichten krijg van mensen die vroegen hoe het is. Voor vrienden en familie van de stagiaire veel sterkte in ieder geval!