Mo syi/Tot ziens/Goodbye Suriname! (week 13)

Zo, dan zit je hier alleen in het appartement je laatste reisverslag te typen. 3 maanden ben ik in Suriname verbleven met ontzettend veel plezier en afgelopen week stond dus voor mij in het teken van afscheid nemen.

Afgelopen maandag heb ik alle stagewerkzaamheden wat afgerond en afgelopen dinsdag had ik dan mijn eindpresentatie op het werk en als afscheid had ik taart gekocht. Onder het mom van het gezegde “een koekje van eigen deeg” heb ik deze taarten maar gekocht bij bakkerij Hollandia. Dus onder het genot van een taartje heb ik tijdens mijn eindpresentatie besproken wat mijn stagewerkzaamheden de afgelopen 3 maanden zijn geweest en een kleine analyse gegeven van het UNDP/SGP in zijn algemeen. Bij deze presentatie waren mijn UNDP-collega’s, huisgenote Ranny en Jair Schalkwijk aanwezig wat ik echt ontzettend waardeerde. Zoals in het vorige verslag beloofd hierbij de link van mijn presentatie voor de geïnteresseerden: http://prezi.com/sytjplmu71n8/present/?auth_key=zamy58j&follow=87fqtnwrjl90&kw=present-sytjplmu71n8&rc=ref-46371259 .
Na afloop van de presentatie kreeg ik van mijn collega’s Ari en Tanja nog een prachtig boek “de stille plantage” en een t-shirt met daarop de oude plantages van Paramaribo als cadeau. Heel erg bedankt daarvoor want ik ben inmiddels al in het boek begonnen en deze gaat ook zeker worden gelezen in de KLM-vlucht naar huis Ari en Tanja. Na van iedereen op het werk afscheid te hebben genomen moest ik snel naar mijn appartement want ik had in de avond een afscheidsparty georganiseerd waarbij collega’s, mijn indiaanse vrienden en Annelies waren uitgenodigd. Al met al was dit ook een ontzettend leuke avond waarbij geheel in stijl met bier en Borgoe mijn verblijf met name mijn Indiaanse vrienden en Rono is afgesloten.
Op de woensdagochtend nog hard aan het werk geweest om alle rommel (zie foto) van mijn kamer in mijn koffers te krijgen. 3 uren van gepuzzel later alles toch erin kunnen krijgen en wonder boven wonder opnieuw onder het toegestane gewicht. Omdat ik inmiddels alweer zo wit als een pak “Friese Vlag” halfvolle melk ben heb ik de woensdagmiddag nog maar gebruikt om te zwemmen met de hoop daarbij nog wat te verkleuren. Vervolgens stond in een avond het laatste avondmaal in Suriname gepland bij hoe kan het ook anders restaurant “de Dumpling”. Omdat mijn huigenote Nicol inmiddels al in Nederland zit was ik deze keer met alleen Ranny die dinsdag over een week pas vertrekt. Na veel sojasaus, dumplings en loempia’s verder ook afscheid genomen van het restaurant en vervolgens de laatste keer mijn hangmat opgezocht. Na even te hebben geslapen in de hangmat toen maar besloten op bed te gaan en nu zit ik dan aan de keukentafel dit verslag te schrijven.

Al met al kan ik zeggen dat ik hier 3 ontzettend leuke en drukke maanden heb gehad. Ik heb door middel van mijn stage ontzettend veel gezien van het prachtige binnenland van Suriname en heb daarbij ook nog eens heel veel leuke nieuwe mensen ontmoet. Het is voor mij dan ook onmogelijk om een hoogtepunt aan te geven want bijna elke week was weer leuker en mooier dan de week daarvoor zoals jullie hebben kunnen lezen. Ook kan ik zeggen dat ik hier veel grenzen heb verlegd met als uitschieter natuurlijk het vast houden van een vogelspin. Mensen die mij kennen weten wel waarom ;) Ik zou ervoor kunnen kiezen om hieronder een enorme lijst met namen te plaatsen van mensen die ik heb ontmoet en die er mede schuldig aan zijn dat mijn stage een fantastische periode is geworden maar de kans dat ik er dan één vergeet is mij te groot. Vanuit hier wil ik in ieder geval iedereen bedanken met wie ik heb gereisd, gelachen, gewerkt, leuke gesprekken mee heb gehad en avonturen mee heb beleefd.
Ook wil ik alle trouwe volgers van mijn reisverslagen bedanken voor het lezen van mijn avonturen. Ik vond ontzettend leuk om te zien dat mijn verslagen veel werden gelezen (op moment van schrijven staat de teller om een kleine 3.000 bezoekers). Dit was voor mij dan ook weer een stimulans om deze wekelijkse verslagen te blijven schrijven. Ook iedereen die heeft gereageerd via deze verslagen, facebook, twitter of whatsapp bedankt allemaal!
Vanavond vlieg ik dus weer terug naar Nederland waar ik ook ontzettend veel zin in heb. Want ondank alle belevenissen en nieuwe vrienden hier mis ik stiekem natuurlijk mijn ouders, broertjes, pake, beppe, verdere familie, vrienden en dorpsgenoten wel. ;)

De titel van mijn reisverslag luidt dan ook tot ziens Suriname waarmee ik wil zeggen dat het zeker geen vaarwel is en ik wil jullie allemaal bedanken voor de gastvrijheid waarmee ik ben ontvangen in dit prachtige land Suriname genaamd!